door Fenny Rensen
Eindelijk, na een verplichte coronastop van twee jaar en ruim drie maanden, mochten we weer: een show georganiseerd door ‘moeder’ Neocat en door de rasclubs Neocat Britten en de SOK van Neocat. Beide rasclubs leverden een flink aantal vrijwilligers om mee te helpen met de organisatie.
We moesten er weer even in komen. Het was lang geleden en de routine ontbrak ons een beetje. Dat gold voor de vrijwilligers en voor de exposanten. Hoe zat het ook al weer met het interval tussen inenting en show (twee weken), als de poes gesteriliseerd is moet ze dan weer onderaan beginnen bij CAP (ja), mogen Perzen en Exotics meedoen (ja), etc. etc. Iedereen had echter geduld en begrip en het kwam allemaal goed:
– Een keurmeester die vanwege extra inschrijvingen op het laatst nog erbij gevraagd moest worden? Ria Konink kwam graag en hielp zaterdagmiddag zelfs met het opbouwen.
– Keurmeester Cora Swierts die zich zo op de show verheugd had maar helaas ziek werd? Natasja Heutink liet alles uit haar handen vallen en stond klaar voor ons.
– Drukte in het inschrijfbureau? Renske Eelman was in de week voor de show een prima assistent van Wout den Hollander en stond ook zondag haar mannetje.
– Op- en afbouwen? Onze vaste ploeg liet de handen wapperen en ging zelfs zingend aan de slag. Het was net na het songfestival en geregeld hoorde ik “Oehoe Aahaa’ van S10 door de zaal schallen.
– De twee dierenartsen voor de veterinaire controle? Ze hadden het erg naar hun zin en komen de volgende keer graag weer!
– De ladyspeaker (ik zei de gek)? Behalve het podium had ik ook mijn twee blauwe katers onder mijn hoede. Kon ik me voorheen niet voorstellen waarom exposanten onder het nummer op hun kooikaart de naam van de kat schreven (dat onthoud je toch wel?), nu pakte ik, gehaast van het podium komend en niet willend dat de keurruimte met de Best In Show op me moest wachten, rap de voor BIS voorgedragen drietonner uit zijn kooi – om er bij terugkomst achter te komen dat het de verkeerde was geweest… Een schrale troost was dat de keurmeester die de kat had voorgedragen het ook niet gemerkt had. Zoals ik al schreef: we moesten er allemaal weer een beetje in komen.
We hadden een zeer respectabel aantal van acht Chartreux, waarvan Ravel Linderveld van Albertje Mokken de Kuijper zelfs Best In Show werd.
De SOK (Siamezen, Oosters Korthaar, Balinees, Mandarin en Thai) van Neocat viert dit jaar een jubileum en was dan ook blij met voldoende inschrijvingen (24) om een eigen BIS-serie te kunnen houden. Suzanne van Leeuwen keurde deze groep. Best of Best werd de Siamees Celexa Ljouwedi van Marloes Jellema. Poeroeth’s Home Yoko (OKH) van Remco en Chey Verlaan en Ricardo Popocatepell (Thai) van Hans van Gemmert behaalden BIS.
Er waren zeventig Brits Kort- en Langharen aanwezig. Ze werden gekeurd door Angelika Niesel, Michel de Bruijn, Natasja Heutink, Astrid de Bruijn en Janny Geelen. Natuurlijk waren de Brittenfans in hun nopjes toen op het eind van de dag een lilac Brit de mooiste kat van de hele show (Best Over All) werd: Nirvana Amazing Aisha van Dorothea Hildebrandt.
Hieronder volgt een collage van foto’s van Heidy Veenbrink en Ineke van Loon om u een sfeerimpressie van de show in Dalfsen te geven.