Het bestuur van Neocat bedankt alle medewerkers en in het bijzonder de keurmeesters, die zich afgelopen zondag zo hebben ingespannen om de 75e Neocatshow tot een succes te maken
Al lang voor de 24e januari 2016 waren we er mee bezig. Penningmeester Gerry regelde dat er gepind kon worden en bestelde een cadeautje voor de exposanten, PR-dame Miranda ontpopte zich als bloemstylist voor het podium, de infostand werd door Renate in een nieuw jasje gestoken, het inschrijfbureau in huize den Hollander maakte dagen van achttien uur, Esther werd door standhouders op de wachtlijst in haar nek gehijgd of er een tweede hal bij kwam, Siska verzekerde zich er nog een keer van of alle uitgenodigde keurmeesters wel aan hun afspraak dachten, Louisa en Jaap maakten alles paraat voor de keurruimte, showmanager Wim wijzigde de plattegrond toen die tweede hal er inderdaad kwam, Anouk regelde het hotel en bracht de Zuid-Afrikaanse keurmeesters naar de hal (die de hele zaterdag meehielpen). Liedy en Martine hadden de halve Sligro in hun catering-aanhangwagen, voorzitter Annette verbeet haar gezondheidsproblemen en bracht met Nel en Ineke het secretariaat op hoogglans, Albert, Pim, Zieger en Leo sleepten met kooien en schragen en Renske richtte het podium in. Royal Canin bracht voerprijzen, onder andere 10-kg zakken voor de BOB-katten, Katzen-Deko gaf een prachtige klimpaal cadeau voor de verloting en Fibre Cycle sponsorde het kattengrit.
En toen was het zondagmorgen. Om 7.00 uur konden de exposanten hun kooikaart halen en hun katten naar de veterinaire keuring brengen. Brit Eddy van Raia-daraja was wagenziek geworden en had gespuugd en gepoept maar de dierenarts herkende de symptomen en liet hem door. Een uurtje later lag hij lekker opgefrist in zijn kooi op de keuring te wachten en hij werd zelfs Best In Show. Eigenaresse Kim Mentink kon het wel waarderen toen ze een extra zak Fibre Cycle kreeg voor haar ‘schijtkat’.
Even was er nog paniek – lag de hypermoderne pininstallatie nog in het hotel? Loos alarm, alles was er en werkte, ook later toen het publiek rijendik voor de kassa stond en Sanne, Marijke en Barbara hun handen vol hadden met de kaartverkoop. Daar meldde zich later op de dag Bengaal Fellow met zijn eigenaren: hij moest een nieuw tuigje en dat moest perfect passen want hij had een Houdini-talent. Maar ja, geen kat mag ongekeurd de zaal in. De eigenaren hadden zijn paspoort bij zich om te tonen dat hij geldige inentingen had en dierenarts Finet inspecteerde hem zorgvuldig. Daarna mocht Fellow de zaal in en demonstreerde even later trots zijn ‘harnas’ in het kattenloopwiel van standhouder Claudia.
Fellow
De keurmeesters die eerst nog moesten determineren waren zo vriendelijk nog vroeger dan anders aanwezig te zijn zodat ook zij al om 10.00 uur achter de tafel zaten en hun blauw-geshawlde stewards op pad stuurden om katten te halen. Het keuren begon!
Mijn ‘Roodkapjes’ Bart en Marieke brachten met hun mandjes de BIV-bekers rond en al snel konden prijswinnaars op het podium gefotografeerd worden. We haalden nog even een kat speciaal voor het voetlicht: een Devon Rex van bijna vijftien jaar. Rinsey Bubble’s Ilka, haalde maar liefst de vijfde plaats in de wereldklasse van de castraten! “Och”, zei eigenaresse van Venrooij, “Eigenlijk ging ze alleen maar mee om mijn nieuwe katten op hun gemak te stellen op de show, maar ze behaalde steeds met gemak haar titels en toen zijn we maar doorgegaan….”.
Tijdens de lunch werd de verloting gehouden. Een deel van de opbrengst ging naar Dierentehuis Hengelo en dat was zeker een reden dat er vlot verkocht was. Maar misschien had het ook iets te maken met de Gizinsky-krabpaal die gewonnen kon worden? Hij stond trots opgesteld op het podium, ook nog toen de verloting klaar was. Ik had niet gezien wie de winnaar was en toen even later er een hele rij katten op het podium stond, keek ik wel een beetje streng naar de kat die net naast die paal was neergezet. Hij ging er bijna in liggen, wat een brutaaltje. Hoe toevallig kan het zijn, het was de eigenaar van die kat die de paal gewonnen had…. De kat had het volste recht ‘zijn’ boom al in gebruik te nemen.
Na de heerlijke Chinese lunch voor alle medewerkers en waar ook onze vorige voorzitter Pietje Faber aanschoof, presenteerden de Zuid-Afrikaanse keurmeesters hun top tien van de wereldklasse op het podium. De heer Lamprecht verkoos Noorse Boskat Pawsome Epsilon van Diana Kerseboom tot zijn favoriet van de CACM-ers en mevrouw Lamprecht was het meest gecharmeerd van CAPM-er Maine Coon Oloisi’s Cookie Monster.
De speciale prijzen uitgeloofd door de rasclubs van Neocat vonden ook aftrek tot er op het podium een kleine kink in de kabel kwam: voor het eerst in de twintig jaar dat ik samenwerk met fotograaf Albert begaf zijn fototoestel het! Met spiritus en enkele kunstgrepen vergezeld van veel schietgebedjes ging het met een lichte hapering door tot de allerlaatste katten op het podium stonden. De zeven beste katten van hun series kwamen voor de –tigste keer het podium op en gedroegen zich nog steeds voorbeeldig terwijl keurmeesters Du Plessis, Moormann en Lamprecht hun rondje maakten.
Marjolijn de Ruiter, de eigenaresse van blauwe Brittenpoes Erika Kedilicious had me kort daarvoor gezegd dat dit de laatste show was omdat Erika het niet zo prettig meer vond. En alsof Marjolijn voor zoveel liefde in plaats van eerzucht beloond moest worden, kreeg haar kat dus op haar allerlaatste show de Best Over All! Een aftocht met glorie.
Om kwart over zes konden de exposanten naar huis en begonnen de medewerkers met opruimen. De computers en printers werden ontkoppeld, resterende bekers en linten geteld. Nog even een bakkie, gauw die knellende schoenen uit, de uitslagenlijst in de tas, nog wat oorkondes die nagestuurd moesten worden, afscheid nemen en uitbetalen van de keurmeesters en stewards en Gerry en ik konden de duisternis in, huiswaarts. Annette en Anouk gingen met de Lamprechts richting Schiphol, Jaap en Louisa hadden hun taak volbracht en reden westwaarts, Miranda maakte mensen blij met haar mooie bloemstukken, alleen de sterke mannen waren nog lang niet klaar met het uitruimen van de zaal en de cateringdames bleven ook nog om hen van een natje en droogje te voorzien.
De 75e Neocatshow zat er op – op naar de volgende…..